Θυμάσαι; Do you remember?

Ποίημα εμπνευσμένο από ταξίδι στη Σταυρούπολη Ξάνθης, τότε που οι πυγολαμπίδες μας κυνηγούσαν να αφήσουν το γλυκό τους φως, από :
Σοφία Λιάνη

Poem ispired by a trip by Sofia Liani. This picture below is the river Nestos near the city Xanthi. The village we visited is called Stavroupoli and its beautiful!


                                                                              English
Θυμάσαι;/                                                              Do you remember?
Εγώ και εσύ και μια ουρά φωτός/                         You and me, a stream of light
Κάτω το ποτάμι ανάμεσα σε  βλάστηση/              Beneath us the river between growth
Γιομάτη αναρχία και αγάπη/                                  full of anarchy and love
Και πάνωθέ  του η εκδρομή μας/                         and above us our journey
Η απόδρασή μας/                                                  our escape
Με συνοδεία φωτός, τη Νύχτα/                            In the night, accompanied by light
Λύγισε εμπρός μας η Μαγεία/                             in front of us the magic bent
Προσκύνησε/                                                        it kneeled
Και μια αρμαθιά πυγολαμπίδες σιμά μας/           a swarm of fireflies around us
Δίπλα στα κορμιά μας /                                        close to our bodies
Και τα βλέμματα τόσο ήρεμα/                             and the look on the faces so calm
Γαληνεμένα, ανυποψίαστα/                                   peaceful, unsuspected
Για τη μπόρα που ερχόταν/                                    about the storm that was to come
Και θα έμενε τόσο πολύ/                                       and that would stay so long
Για να τα διαλύσει όλα/                                         to tear everything apart
Εμένα, εσένα/                                                        me, you
Αλλά εκείνο το φως τόσο ψεύτικο;/                      Was that light so false?
Δε νομίζω/                                                             I don't think so
Ήταν δικό μας εκείνο το φως/                               That light was ours!
Ήταν η σφραγίδα μας/                                           it was our seal
Που πάντα θα μας ενώνει/                                     that will always connect us
Τι και αν  φύγω/                                                     What if I'm gone
Και γίνω ένα μακρινό σημάδι/                              and become a distant mark
Σε κάποιο σημείο του ορίζοντα/                            in some spot of the horizon
Αυτά που ζήσαμε ήταν δικά μας/                          what we lived was ours
Ήταν εσύ και εγώ/                                                 it was you and me
Και τα χρόνια μιας γλυκιάς αθωότητας /               and the years of a sweet innocence
Σουσσσσσσσς/                                                      Huuuushhh now...
Άκου/                                                                      Listen...
Μακριά χτυπάν καμπάνες από κρύσταλλο!/          Far away crystal bells are ringing
Αύριο λένε αύριο/                                                  Tomorrow they say, tomorrow...
Το Πάσχα του ονείρου/                                          At the dreaming Easter
Να θυμάσαι/                                                          Just Remember...

Oh and now I remembered (too much remember in this post) an old song with the title... guess... yes "do you remember" A toast to the beautiful memories...